“ŞEHİR VEHHABÎLERİ” TARİH VE MEDENİYET KATLİAMINDA!

Yahya Düzenli
duzenliyahya@gmail.com

“Şehir Vehhabîleri” ülkemizi istilâ ediyor!

Vehhabîlik, İslâm tarihinin geç dönem sapık itikatlarından birisi. “Doğru yolun sapık kolları”nın günümüze uzanan, mukaddes beldeleri istilâ eden bir itikad, düşünüş ve uygulama biçimi… İslâm’a “kabaların kabası” bir bakış ve anlayış, ona “ruhsuz”, sapkın bir inanış..

18. Yüzyılda Arabistan’da ortaya çıkıp adını kurucusundan alan ve Suud rejimiyle devletleşen, sınırlı da olsa etkileri bazı Müslüman coğrafyalarda da görülen bu sapık itikadın/zihniyetin şehirlerimizle ne alâkası olabilir, diye düşünebilirsiniz.

Var, hem de doğrudan alakası var: İslam’a kaba ve ruhsuz bakış ile şehre kaba ve ruhsuz bakış arasındaki açık paralellik.

Hiçbir tarih, gelenek, süreklilik ve ölçü tanımayan bu sapık inanış biçimi son yıllarda İstanbul’da yoğunlaşarak “şehir ve mimarî” tarzı biçiminde ortaya çıkıyor ve “enfeksiyon” bir biçimde bütün şehirlerimize yayılıyor. Müslüman’ın çağdaşlaşmasını batıdakinden daha ileri bir modernizm tatbikatı ortaya koyacak şekilde geleneği tahripte gören bir zihniyet... Bir çeşit Vehhabilik bu.

Bu zihniyet, ülkemizde de idraksiz şehir yöneticileri/siyasiler ve rant iştahlı müteahhitler marifetiyle vücud buluyor. İstanbul’da, tarihî yarımadada “vehhabî anıtları” şeklinde yükselen plazalar, AVM’ler, residanslar, İstanbul’un Müslüman/tarihi siluetine musallat olmuş durumda. Yani Vehhabî zihniyeti işe önce “peygamber müjdeli” İstanbul’a üşüşerek başlıyor. Bu gidişle –Allah korusun- o tarihî Müslüman siluetten iz kalmayacak.

Tehlike büyük: “Vehhabî zihniyeti” şehirlerimizi istila ediyor! İstilânın da ötesinde “imha” ediyor!

Aslında bilinçaltında bulunan “put” stokunun dışa vurumu halinde “putlaştırmayalım” ve “şirk” diyerek tüm mekân ve eşyalara düşman olan, sahabe kabirlerini yerle bir eden “vehhabî zihniyeti”, Kâbe’yi kuşatan, akbaba gibi Kâbe’ye üşüşen “modern zaman putları” gökdelenleri, Zemzem Tower’lari ise kutsuyor.

Kur’an’da “ummül kura: şehirlerin anası” olan mukaddes belde Mekke’nin her tarafı bu vehhabî zihniyetince “istilâ edilmiş” durumda.  Bu zihniyet, İslam tarihinin bütün eserlerini “bozuk itikatları” uğruna yok eden, Hz. Hatice başta olmak üzere birçok sahabenin evini, mezarını talan eden, İslam itikadına ve mukaddes şehirlere musallat olmuş bir zihniyettir.

Fakat Peygamber beldesinde hiçbir kutsal ve tarihî mekân bırakmayan vehhabî zihniyeti sadece Suud’la sınırlı değil.

Şehirlerimizde yükselen, insana ve hayata muzır ve musallat bu “kıyamet alametleri”, işte bu sapkın Vehhabî zihniyetinin şehir mekânları halinde tezahürleridir!

Zemzem Tower’ların Kabe-i Muazzama’nın üzerine çullandığı gibi, tarihi yarımadada Sultanahmet’e ve daha birçok tarihî mekâna-yapıya musallat olan ve üzerine yığılmak için fırsat kollayan arsız gökdelenlere izin veren “vehhabî zihniyet”, medeniyet şehri İstanbul’u (Mekke ve Medine’de yaptığı gibi) gökdelen tarlasına çeviriyor!

Mekke-i Mükerreme’de Mescid-i Haram’daki revakların kaldırılmaması, Osmanlı mirası o muhteşem Ecyad Kalesi’nin yıkılmaması için ricalarda bulunan siyasî iktidarımız ve onun Belediye Başkanları İstanbul’da, diğer metropollerde ve şehirlerimizde yaptıkları tahribatları hangi gerekçeyle izah edecekler?

Doğrusu böyle bir izaha nasıl cür’et ve cesaret edebilecekler merak ediyorum.

Bu zihniyet yanı başımızda, harim-i ismetimize girmiş, bize adeta şöyle meydan okuyor: “Kâbe’yi kuşattık, İstanbul ne oluyor ki?..”

İstanbul’a girişte sizi göğü delen kazıklara benzeyen binalarla Vehhabî zihniyet karşılıyor! Bu dökdelenler adeta şehrin kimliğinden, “temiz itikad”ından “kirli anıtları”yla intikam alıyor!  Anlaşılan o ki; bundan böyle “vehhabî zihniyeti” İstanbul’un siluetiyle birlikte muhteva ve kimliğini de ifsat ve talan edecek.

Kim derdi ki, Osmanlı’nın “sapıklık ve küfür” diyerek reddettiği, yok etmek için uğraştığı “vehhabî zihniyet”i kadîm medeniyet başkentinde yeniden ortaya çıkacak!

Kim derdi ki, bir zamanlar şehrin kendilerine emanet edildiği “şehreminleri”, bir gün “şehir imhacıları”na dönüşecek! Ülkenin bayındırlık, imar ve iskânından sorumlu bakanlığı da tıpkı bir emlakçı gibi, kentsel dönüşüm(!) uğruna “arsacılık”la uğraşmaktan “şehircilik”e vakit bulamıyor olsa gerek.

Bu nasıl bir zihniyettir? Bu refleks neyin ifadesidir? Acziyetin mi, vurdumduymazlığın mı, idrak yoksunluğunun mu, gafletin mi, yoksa şehre ihanetin mi?

Ürpermemek mümkün değil!

Aklın, şehrin, mimarînin, idrakin, inşanın ve ihyanın çıldırmasının vaktidir!

Karargâhını İstanbul’da kuran bu zihniyete geçit veren “Şehir Vehhabîleri”ni sahih ve temiz itikada davet etmenin vakti geçiyor!

Çünkü “tevhid” iddialı bu “şirk” inşa edicileri, gayr-i insanî “şirk anıtları”yla şehirlerimizde karargâh kurdular. Merkezî ve yerel “itikad inşa ofisleri” sürekli şehirlerimizde AVM, Residans, Plaza ve gökdelenlerle yeni “Babil kuleleri”yle inkâr ve isyanın bayrağını açtılar!

Oysa, Peygamber müjdeli bu büyük medeniyet şehrinin Fatih’i şehir tasavvurunu “murad bir şehir bünyâd etmekdür” şeklinde ifade etmişken; ondan beş asır sonra da II. Abdulhamid “Sened-i Hakanî” ile İstanbul’u koruma altına almışken, bugünün siyasî iktidarı ve İstanbul’un yöneticileri bir yandan hamasetle “Fatih’in Şehri, Fatihin Nesli” nutukları atarken, diğer taraftan ise sanki şehri ve nesli yok ettiklerinin idrakinde değil gibiler...

Belki bir “şok” hâsıl olur da kendilerine gelirler diye aşağıya Fatih’in meşhur Ayasofya Vakfiyesi’nden bir bölüm aldım. Fatih’in Vakfiyedeki vasiyeti ve bedduasındaki sözleri, adeta İstanbul’un 570 yıl sonra, bugün hangi ellerde ne hale dönüşeceğini düşünerek söylenmiş gibi:

“Kim, bozuk teviller, hurafe ve dedikodudan öteye geçmeyen batıl gerekçelerle, bu vakfın şartlarından birini değiştirirse veya kanun ve kurallarından birini tağyir ederse, vakfın değiştirilmesi ve iptali (batıl, geçersiz olması) için gayret gösterirse; vakfın ortadan kalkmasına veya maksadından ve amacından başka bir amaca çevrilmesine kastederse… Allah’ın, meleklerin ve bütün insanların laneti böyle yapanların üzerlerine olsun. Ebediyen cehennemde kalsınlar, onların azapları asla hafifletilmesin, onlara ebediyen merhamet edilmesin. Kim bunları duyup gördükten sonra değiştirirse vebali ve günahı üzerine olsun…”

Bu vebalin dehşetini düşünebiliyor musunuz? Bu vakfiye Ayasofya için yazılsa da bütün İstanbul içindir. Tabii sadece idrak sahipleri için!

Ey İstanbul!

Ey şehrim!
Ey şehirlerim!

Senden, ancak “sana benzeyenler”le intikam alınabileceğini keşfedenler senin ruhuna musallat oldu! Genlerinle oynanıyor! DNA’n bozuluyor!

Artık Cengiz’ler, Hülagü’lar, Romalı istilâcılar yok! “Yerli” ve “senden” gözüken (mankurtlaştırılmış) imhacılarla karşı karşıyasın! Devir onların devri! T.C. Başbakanı ‘damak tadı’ndan bir türlü kurtulamadığı “tarih, şehir ve medeniyet” nutukları atarken bile yanıbaşında seni katletmeye devam ediyorlar!

İstanbul yanıyor!

Şehirlerimiz yanıyor!
Trabzon, Bursa, Amasya, Konya, Kayseri… bütün şehirlerimiz yanıyor! Yangından bir şey kurtarma derdinde değiliz, yangını söndürme derdindeyiz. Ama nafile! Çünkü bizzat yangını söndürmesi gerekenler yangına su yerine körükle gidiyorlar!

Büyük velî Feridüddin Attar’ın “kitabıma dert gözüyle bak ki bendeki yüz dertten birini görebilesin!” diyor. Bu dert sahipleridir ki;

-Tarih ve medeniyet derdi olanlar!

- Şehir ve mimarî derdi olanlar!
-İdrak ve inşa cehdi olanlar!
-Rant şehvetine kapılmayanlar!

Öncelikle İstanbul’a, sonra da tüm şehirlerimize musallat olan “vehhabî zihniyeti”nden rahatsızlık duyar !

“Şehir Vehhabîleri”nin rant şehvetini kim durduracak? Kirlettikleri şehirleri kim temizleyecek?

Üstad Necip Fazıl’la bitirelim: “Her şeyi o kadar tahrip ettiler ki, büsbütün berhava etmeden toplama imkânı kalmadı!”

Mevlâ görelim neyler…